Fırıldak

İhsan Oktay'ın Amat'ındaki şeytanı; İstanbul'un, Kostantiniyye'nin kalabalık, tıka basa, itiş kakış kaldırımlarını; Ankara Suluhan'dan boncuk, pul, soba borusu alan, pazarlık eden, yumuşak giysileri içindeki kızları, ablaları; kirli merdivenleri ve hiç sevmediğim o terli insan kokusunu özledim.

Ne kadar çok şeyi özlüyorum! Kafam ışıl ışıl dönüyor. Benim özlemem, uzakta olmamdan değil (pötürgem üzülme). Belki sadece 'nostaljik' deyip geçsek yeter. Benim özlemem aklımın geriye bakmaya alışmış, kudurmuştan beter, olduğu yerde duramayan, sürekli dönen tabiatından.

Hollanda'nın inşaat tadilat işçileri hep küpeli ve bir de temiz yüzlüler sanki. Şimdi yandan yandan izleyim, sonra durup onları da özlerim.

Resim: F. Gönül Aysan

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder