Erkekler de soğuk çorbadan hazzetmez ama genel kadınlar soğuktan korkar. Genel kadın derken İngilizce "women in general" havası yakalamaya çalışıyorum ama öyle gibi olmuyor. Bahsedeceğim şey, altı bezlenmiş hissiyatı veren çıtçıtlı body; pantolon altı ince külotlu çorap; otobüslerde uçaklarda klimaların, dolmuşlarda camların kapattırılması, cereyandan kaçıp ter kokusundan kaçılmaması.
Bense üşümeyen kızların ince, tiril, hafif giysilerde salınabildiklerini; hasta olup aksırmak öksürmek yerine tatlı sesleriyle gülüşebildiklerini; bellerinde tişörtün altından kırık beyaz atlet yerine bronz göbek üzeri sarı ayva tüyü göründüğünü fark ettiğimden beri;
1- gay miyim, bu nasıl bakıştır dedim ama bundan ötürü bir rahatsızlık duymadım
2- hava nasıl olursa olsun, ben de ince giyindim; üşümüyorum dedim.
İncecik, minicik bir gecelikle uyuyanla; kadife pijamayla uyuyan bir olur mu?
Nitekim, doktor kardeşimin geçkin çıtır hanım profesörü de kışın başında bir kutu demir hapı içer, üşümemeyi garantilermiş. Hatta New Yorklu kızlar, kışın bellerine yakı yapıştırıp, çorapsız mini etek giyerlermiş.
Yakı deyince insanın aklına beli ağrıyan babası, yengesi geliyor; dikkati dağılıyor…
Bense iş yerinde "üşük" kadınlardan kaçamak, hep kapalı duran camı açıp Kızılay'ın korna gürültüsü ve külüstür otobüs sesleri ile karışarak göğsüme gelen, çok değil hafifçe temiz kokan kış sonu - bahar başı serin havasında Amelie'ye taş çıkartacak bir bahtiyarlık duyuyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder